Iets van Genade
Een ontmoeting met de in de Franse Alpen woonachtige Britse schrijver John Berger.
Ooit, in de jaren zeventig, was de schilder, kunstcriticus en schrijver John Berger een idool van de linkse elite in West-Europa. In de geruchtmakende televisieserie Ways of Seeing presenteerde hij een marxistische georienteerde excursie door de kunstgeschiedenis. De wijze waarop hij probeerde af te rekenen met, wat hij noemde, de vanzelfsprekendheden van de burgerlijke kunstkritiek riep veel weerstand op. Berger was toen het prototype van de linkse intellectueel: bezeten en betweterig. Hij was hoe dan ook een fenomeen.
John Berger begon zijn loopbaan als schilder. Zijn eerste roman A Painter of our Time verscheen in 1958. Hij schreef talloze essays over kunst en standaardwerken als The succes and Future of Picasso (1965) en The monument of Cubism and other essays(1969).
In 1972 verscheen zijn experimentele roman G. Berger won er de bekende Britse Booker-prijs voor literatuur mee. Hij was op het toppunt van zijn roem. Het geld dat hij kreeg voor zijn prijs besteedde aan de voorbereiding van A seventh Man, een boek over gastarbeiders.
Toen hij er genoeg van had een marxistische kunstpaus te zijn, dook Berger onder in een klein dorpje in de Franse Alpen. Vijftien jaar lang werkte hij er aan zijn magistrale romantrilogie ‘De vrucht van hun arbeid’ over het verdwijnende boerenleven. ‘Ik vulde elke avond notitieblokken. Over wat ik gezien had, hoorde en leerde. Want ik leerde de hele tijd: hoe de paden naar de andere dorpen lopen, de namen van de bloemen, hoe je de leeftijd van een koe raadt.’
Persreacties
NRC Handelsblad, 28 maart 1996
‘De Nederlandse journalist en filmmaker John Albert Jansen ging er met een cameraploeg heen en kwam terug met het poëtische, vaak melancholische portret Iets van genade (..) Jansens beeld van Berger temidden van het bucolische, bedreigde dorpsleven zeilt – zonder te struikelen – langs de rand van de kitsch.’
