PRODUCTIES

De Goddelijke Gekte

Film over een van Nederlands merkwaardigste en meest talentvolle dichters: Hans Vlek.

De Goddelijke Gekte is een ontmoeting met een van Nederlands merkwaardigste en talentviolste dichters: Hans Vlek, die veertig jaar geleden gold als een grote belofte in de Nederlandse literatuur. Na zijn debuutbundel Anatomie voor morrdenaars uit 1965 - Hans Vlek is dan zeventien jaar oud- ontvangt hij voor zijn bij Querido verschenen bundel Een warm hemd voor de winter de Reina Prisnen Geerligsprijs, twee jaar later gevolgd door de Jan Campert prijs. "Volgens mij wordt hij - ijs en weder dienende - een van de belangrijkste figuren in onze literatuur'', noteerdt Cees Buddingh al in 1967 na een ontmoeting met de jonge dichter.

Maar het zou anders lopen. Misschien kun je zeggen dat de euforie van de jaren zestig zijn tol eiste. Het waren de jaren van Hitweek en Aloha, van provo en nederwiet. Hans Vlek organiseerde popconcerten, maakte plannen voor alternatieve periodieken, schreef artikelen over popmuziek en literatuur en baarde opzien door tijdens een poezie-happening in de Maastrichtse stadsschouwburg naakt voor het voetlicht te treden.

Vanf begin jaren zeventig wordt Hans Vlek voor enige tijd in psychiatrische inrichtingen behandeld. Pas zestien jaar later, in 1986, loste Hans VLek met de bundel De Goddelijke Gekte een groot deel van zijn vroegere belofte in.

De Goddelijke Gekte is de getuigenis van een geboren dichter, die zijn vroegere, nuchtere kijk op de wereld combineert met een blik op het oneindige en zijn hartstocht voor oude culturen. In zijn sindsdien verschenen bundels, waaronder Hangmat voor Henoch(1994) en Hunnenhekel(1996), lijkt Vlek steeds verder te gaan op de mystieke weg en is zijn dichten steeds meer ''de goddelijke gekte'' geworden.

Hans Vlek, geboren in 1947 in Amsterdam, woont en werkt nu het grootste deel van het jaar in de Spaanse stad Granada, waar regisseur John Albert Jansen hem opzocht.

De Goddelijke Gekte is een gesprek over poezie, proza, jazz, vrouwen de jaren zestig, Marrakesh, psychiatrie en een wandeling door het Granada van Hans Vlek.

Persreacties

NRC Handelsblad, 16 juni 2001
‘Regisseur John Albert Jansen dweepte in zijn jeugd met het werk van Vlek. Hij moet het dan ook als een grote uitdaging hebben beschouwd om een televisieportret van zijn idool te maken. Het heeft de intrigerende documentaire De Goddelijke Gekte opgeleverd, die meer vragen oproept dan antwoorden geeft. Maar dat hindert in dit geval geen moment. Want hoe groot het raadsel Vlek ook blijft, je krijgt toch een heel goed beeld van zijn leven en gekte, vooral dankzij de rijkdom aan archiefmateriaal die Jansen heeft opgedoken.’

Het Parool, 15 juni 2001
‘Hans Vlek(1947) is dichter. Hij woont, alleen, in Granada. Zijn gedichten zijn indrukwekkend. Hij is merkwaardig. Je kunt ook zeggen: fascinerend. Ik vind hem fascinerend. Zoals hij, alpinopet strak op het hoofd, stotterend en hakkelend, jachtig zoekend naar woorden, maar toch ook laconiek, uitlegt hoe hij zijn vroege succes in de jaren zestig heeft beleefd, soms een zinnetje driemaal herhalend in afnemend volume – zo ziet men een mens zelden. Op de vraag van de maker van dit prachtige portret, John Albert Jansen, of het succes hem toen verraste, antworodt Vlek: “Eigenlijk wel, ja. Eigenlijk wel, ja. Eigenlijk wel, ja.” Heeft het hem overdonderd? “ Zou ik niet willen zeggen.” (4x)’



« terug naar overzicht producties

De Goddelijke Gekte
2001 – BetaSP – 53 min.
regisseur: John Albert Jansen