Wacht op mij, Galg
Het verhaal van Sivas is een film over muziek en verzet, over fundamentalisme en vrijzinnigheid tegen de achtergrond van een tragische gebeurtenis.
Eén keer per jaar in de maand juli is het Turkse bergdorpje Banaz het centrum voor een politiek-cultureel festival ter ere van de alevitische dichter en volksheld Pir Sultan Abdal. Volgens de overlevering werd Pir Sultan Abdal zo’n 350 jaar geleden opgehangen in Sivas, vanwege zijn verzet tegen een strenge interpretatie van de Islam
Het Alevitisme is een stroming binnen de Islam, waarbij de mens centraal staat. De Alevieten zien zichzelf eerder als democraten dan als Islamisten. Om die reden zijn ze honderden jaren lang vervolgd en onderdrukt door de Soennitische meerderheid. Het Alevitisme stelt tegenover het religieuze geweld en het moslimfundamentalisme een humanistische interpretatie van de Islam. Om daarvan te getuigen wordt in 1993 besloten het festival voor één keer te verplaatsen naar de provinciehoofdstad Sivas, waar Pir Sultan Abdal 350 jaar geleden ter dood werd veroordeeld.
In het Madimak-hotel in het centrum van Sivas komt die dag de fine fleur van de alevitische gemeenschap bijeen. Elders in de stad verzamelt zich een fanatieke groep moslimfundamentalisten die, opgezweept door plaatselijke imams, naar het hotel trekken. Het hotel vat vlam en zevenendertig mensen, waaronder bekende alevitische zangers en schrijvers en elf kinderen, vinden er de dood.
Het Pir Sultan Abdal festival is teruggekeerd naar Banaz, waar de zevenendertig doden elk jaar worden herdacht. Het standbeeld daar van Pir Sultan Abdal is symbolisch. Tegen het decor van bergen staat hij daar op zijn sokkel, gewapend met een saz. De provincie Sivas is het land van de saz of luit, het wapen van de minderheden, van mensen wier etnische en religieuze identiteit al eeuwen wordt onderdrukt.
Wacht op mij, galg, het verhaal van Sivas, is een film over muziek en verzet, over fundamentalisme en vrijzinnigheid tegen de achtergrond van deze tragische gebeurtenis.
Wij hebben geen kogels, geen vuur om de mensen in brand te steken. Ons enige wapen zijn de liederen.
